DE DODE ZEE

Eigenlijk is het niet te geloven, totdat u het allerbeste, zelf hebt beleefd: u kunt op het water liggen zonder onder te gaan. Dat komt omdat deze binnenzee tienmaal zoveel zout bevat als normaal, waardoor er ook geen leven mogelijk is.

De Dode Zee is 76 km lang en heeft een maximale breedte van 18 km. De oppervlakte van de zee is 1020 km². In het noordelijke deel is het water tot 433 m diep, maar in het zuidelijke daarentegen nog geen 10 m. De zee wordt Dode Zee genoemd omdat hogere organismen niet in dit water kunnen leven. Zes en een half miljoen ton water stroomt dagelijks in de Dode Zee, en tengevolge van de bijzonder sterke verdamping bevat het achterblijvende water een grote hoeveelheid mineralen. Het water bevat 25% vaste stoffen, waarvan 7% bestaat uit gewoon zout. Eén van de redenen waarom de Dode Zee zo'n hoge concentratie van mineralen heeft is ook dat de zee het water niet afvoeren kan. De belangrijkste mineralen die in de Dode Zee voorkomen zijn: magnesiumchloride, natriumchloride, calciumchloride, kaliumchloride en magnesiumbromide. De belangrijkste produkten die hieruit gewonnen worden zijn potas en bromide. Kali- en bromide-exploitatie vindt plaats aan de zuidkust van de Dode Zee. Het soortelijk gewicht van het water is 1.166, waardoor het menselijk lichaam niet kan zinken, een ervaring die weinig toeristen willen missen. Bij het baden en zwemmen blijft men zonder enige moeite drijven.

In het midden ligt het Jordaanse schiereiland Lashon. De Dode Zee ligt 394 m onder de zeespiegel en is daarmee het diepste vrij toegankelijke punt van de aarde. De grens tussen Israël en Jordanië loopt nu precies in het midden van de Dode Zee. Op de zuidelijke westoever lagen eens de bijbelse steden Sodom en Gomorra die, zo staat in het oude Testament geschreven, door God werden verwoest. Een indrukwekkende zoutpilaar herinnert aan de vrouw van Lot. Vanwege de zuurstofrijke, stuifmeelvrije lucht, maar vooral door de genezende werking van het mineraalrijke water bij huidziekten (psoriasis), reumatiek en artritis hebben de plaatsen En Gedi en En Boqeq zich ontwikkeld tot badplaatsen met geneeskrachtige bronnen en moderne kuurinrichtingen. Hier, aan de zuidelijke grens van de Dode Zee, vindt u kuur- en badinstellingen met moderne genezingsinstallaties. In de acht grote, dure hotels in de onmiddellijke nabijheid van het genezende water (meer huizen zijn er niet in Boqeq) komt u in eerste instantie mensen tegen die er om gezondheidsredenen verblijven. Maar ook zijn er zonnefétisjisten die een kuur met het zonnekanon ondergaan.